من کلا آدم منطقی هستم و اصلا هم آدم بی انصافی نیستم. ولی گاهی اوقات دلم می خواد تمام حق رو به خودم بدم و اصلا و ابدا هم به تقصیرات خودم نگاه نکنم، بی خیال همه چیز و همه کس بشم، فقط به خودم فکر کنم، کمی برای دل خودم کار کنم، حتی کلی گند اخلاق و غیرقابل تحمل بشم، بعد کم کم کارایی کنم که حالم خوب شه یا بی خیال همه چی یا علی بگم و بلند شم. و بعد زندگی ادامه داره، درست مثل همیشه. با حق ها و تقصیرات من، با محبت ها و قصورات آقای پادشاه، با مظلومیت ها و اعصب خوردکنی های شاهزاده، با خنده ها و گریه های شازده پسر.