ملکه بانو

دوشنبه تولد 28 سالگیم بود.

روز تولد گندی بود ولی خوب من اصلا هیچ گونه اعتقادی به مثل "سالی که نکوست از بهارش پیداست" ندارم. به خاطر همین به لطف امام زمان ^{عجل الله تعالی فرجه} تونستم از یه موقعیت سخت به نسبت خوب بگذرم و آرامشم رو برگردونم.

بعدشم نشستم دستاوردای 27 سالگیم رو نوشتم که به شدت موجب رضایت و انرژیم شد. با این که اکثریت دستاوردام یه نهال کم جون و تازن، ولی همین که تونستم به لطف خدا دوباره بلند شم و مثل قبل پرانرژی برای ساختن هر چه بهتر زندگیم تلاش کنم، کاملا راضیم می کنه. 

جدا خوشحالم که دوباره برنامه ریزی کردن رو شروع کردم و دارم برای کم کردن وقتای بیهودم تلاش می کنم. امیدوارم 28 سالگیم سال به ثمر نشستن نهال های نوپای زندگیم باشه.

تشکر نوشت:

لوسی می جان شدیدا و عمیقا از تبریکت متشکرم.