ملکه بانو

آورده شده است که روزی رسول خدا^{"صلی الله علیه و آله و سلم"} نشسته بودند و امام علی بن ابی طالب^{"علیه السلام"} نزد ایشان بودند که حسین بن علی^{"علیهما السلام"} وارد شد. پس پیامبر^{"صلی الله علیه و آله و سلم"} او را گرفت و در آغوش نشانید و بین دو چشمش و دو لب او را بوسید. در آن زمان حسین^{"علیه السلام"} شش سال داشت.

پس علی^{"علیه السلام"} گفت: ای رسول خدا! آیا فرزندم حسین را دوست دارید؟

پیامبر^{"صلی الله علیه و آله و سلم"} فرمود: چطور او را دوست نداشته باشم در حالی که او عضوی از اعضای من است.

پس علی^{"علیه السلام"} گفت: کدام یک از ما نزد شما محبوب تریم، من یا حسین؟

حسین^{"علیه السلام"} گفت: ای پدرم! هر کس که شرافتش بیشتر باشد، نزد پیامبر^{"صلی الله علیه و آله و سلم"} محبوب تر و از نظر منزلت نزدیک تر به ایشان است.

علی^{"علیه السلام"} به فرزندش گفت: آیا با من مفاخره می نمایی، ای حسین؟

گفت:بله، ای پدر جان، اگر اجازه دهید!

پس امام علی^{"علیه السلام"} به او فرمود: ای حسین! من امیر مومنانم، من زبان راست گویان، من وزیر مصطفی، من گنجینه علم خدا و من برگزیده او (خدا) میان آفریدگانش هستم. من رهبر پیشروان به سوی بهشت هستم. من ادا کننده دَین و تعهد از جانب رسول خدا هستم.

من همان کسی هستم که عمویش سید الشهدا در بهشت است، من کسی هستم که برادرش جعفر طیار در بهشت نزد ملائکه است. من قاضی رسولم، من با قوت و قدرت از او (پیامبر^{"صلی الله علیه و آله و سلم"}) حمایت می کنم. من حامل سوره تنزیل (سوره برائت) به امر خدای تعالی به سوی مکه هستم. من همان کسی هستم که خداوند تعالی مرا از بین بندگانش برگزیده است. من ریسمان محکم خدایم، همان که خداوند متعال به آفریدگانش امر کرده به آن پناه بیاورند، در فرمایش او: «و همگی به ریسمان خدا چنگ زنید و با آن خود را حفظ  کنید»¹. من ستاره درخشان خدایم!

من آن کسی هستم که ملائکه آسمان ها، او را زیارت می کنند. من زبان گویای خداوندم. من حجت خدای متعال بر مخلوقاتش هستم. من دست پر قدرت خدایم، من وجه خدای تعالی در آسمان ها هستم. من جنب (همراه همیشگی) آشکار خدایم.

من همان کسی هستم که خداوند سبحان، درباره من و در حق من فرمود: «بلکه (آنها) بندگان شایسته و تکریم شده اند، هرگز در سخن بر او پیشی نمی گیرند، و (پیوسته) به فرمان او عمل می کنند»². من استوارترین دستگیره خداوند هستم که برای آن جدایی نیست. و خداوند شنوا و داناست!

من باب خداوند هستم که از (طریق) آن (نعمت) به خلق داده می شود (و یا از طریق او به سوی حق راه می یابند). من علم و نشانه خدا بر صراط هستم. من خانه خدا هستم، هر کس وارد آن شود در امان خواهد بود؛ پس هر کس به ولایت و محبت من تمسک جوید، از آتش جهنم ایمن است. من قاتل ناکثین (اصحاب جمل) و قاسطین (منحرفان) و مارقین (خوارج نهروان) هستم، من قاتل کفار هستم!

من پدر یتیمان، من پناه بیوه گان هستم. من «عمّ یتسائلون» (همان کسی) که در قیامت از ولایتم سوال می شود، هستم. فرمایش خداوند «سپس به طور قطع و یقین در آن روز (همه شما) از نعمت بزرگ بازپرسی خواهید شد»¹. من نعمت خدای متعال هستم که خدا به آن بر آفریدگانش نعمت ارزانی داشته!

من آن کسی هستم که خداوند تعالی درباره من و در حق من فرمود: «امروز، دینتان را برای شما کامل گردانیدم و نعمت خود را بر شما تمام نمودم، و اسلام را به عنوان دین، برای شما پذیرفتم.»² پس کسی که مرا دوست بدارد، مسلمان مومنی است که دینش کامل است!

من همان کسی هستم که شما به من هدایت یافتید. من کسی هستم که خداوند تبارک و تعالی در مورد من و درباره دشمنم فرموده است: «آنها را نگه دارید که باید مورد بازپرسی قرار گیرند»³. یعنی از ولایتم در روز قیامت.

من آن خبر بزرگ هستم، آن که خدای متعال به آن در روز غدیر خم و خیبر دین را کامل نمود. من کسی هستم که رسول خدا "صلی الله علیه و آله و سلم" در مورد من فرمود: هر کس که من مولای اویم، پس علی مولای اوست!

من نماز مومنم، من "حی علی الصلاة" هستم، من "حی علی الفلاح" هستم، من "حی علی خیر العمل" هستم. من آن کسی هستم که بر علیه دشمنانم این آیه نازل شده است: «سوال کننده ای تقاضای عذابی فوری کرد. این عذاب مخصوص برای کافران بازدارنده ای (آن عذاب) نیست»⁶. به این معنا که کسی که ولایتم را انکار کرد، او نعمان بن حارث یهودی است که خداوند تعالی او را لعنت کند!

من دعوت کننده انسان ها به سوی حوض کوثر هستم، پس آیا غیر از من دعوت کننده ای برای مومنان وجود دارد؟ من پدر ائمه اطهار از فرزندانم هستم. من میزان و ملاک قسط در روز قیامت هستم. من رئیس و سرچشمه دین هستم. من پیشوای مومنین به سوی خیرات و مغفرت به سوی پروردگارم هستم!

من همان کسی هستم که اصحابم روز قیامت از دوستانم هستند که از دشمنانم بیزار و دور می باشند و هنگام مرگ نمی ترسند و اندوهگین نمی شوند، و در قبرهایشان عذاب نمی شوند، و آنان همان شهدا و صدیقین هستند و نزد پروردگارشان شادمانند!

من همان کسی هستم که شیعیانم پیمان بسته و استوارند که کسی را که دشمن خدا و رسول اوست، دوست نگیرند هر چند آنان پدران و فرزندانشان باشند. من همان کسی هستم که شیعیانم بدون حساب وارد بهشت می شوند. من کسی هستم که پرونده (دیوان) شیعه به نام های آنان نزد من است. من یاور مومنان و شفیع آنان نزد پروردگار جهانیان هستم.

من ضربه زننده با دو شمشیر و پرتاب کننده دو نیزه هستم. من کشنده (هلاک کننده) کافران در روز بدر و حنین و از بین برنده زره پوشان و جنگجویان زور احد هستم. من ضارب (ضرب زننده بر) ابن عبدود در روز احزاب هستم، لعنه الله تعالی (لعنت خدای تعالی بر او باد). من قاتل عمرو و مرحب، من قاتل سوارکاران (جنگجویان) خیبر هستم. من آن کسی هستم که جبرئیل امین در مورد من گفت: «هیچ شمشیری جز ذوالفقار و هیچ جوانمردی جز علی نیست»!

من صاحب فتح مکه هستم. من در هم کوبنده بت های لات و عزی هستم و من همان نابودکننده بت بزرگ هبل و منات سومین (بت) دیگر هستم. من آن کسی هستم که بر شانه پیامبر^{"صلی الله علیه و آله و سلم"} رفتم و بت ها را شکستم. من آن کسی هستم که بت های یغوث و یعوق و نسر را شکستم. من همان کسی هستم که در راه خدا با کفار جنگیده ام!

من آن کسی هستم که انگشتر را صدقه داده است. من آن کسی هستم که در بستر پیامبر^{"صلی الله علیه و آله و سلم"} خوابیدم و او را با جان خودم از مشرکین محافظت کردم.من آن کسی هستم که جن از قدرتم می ترسد. من آن کسی هستم که خدا به من عبادت می شود. من ترجمان خداوند هستم، من خازن علم خدا و گنجینه علم رسول خدا^{"صلی الله علیه و آله و سلم"} هستم. من قاتل اهل جمل و صفین بعد از رسول خدا، و من تقسیم کننده بهشت و جهنم هستم!

پس در این هنگام علی^{"علیه السلام"} سکوت اختیار کرد و پیامبر^{"صلی الله علیه و آله و سلم"} به حسین^{"علیه السلام"} فرمودند: ای اباعبدالله آیا آنچه را که پدرت گفت شنیدی؟ (در حالی که) هر آنچه گفت یک دهم از یک دهم از یک دهم فضایلش و از هزار هزار فضیلت، اوست و او به مراتب بالاتر و برتر از آن است!

پس حسین^{"علیه السلام"} گفت: سپاس خدای راست که ما را بر بسیاری از بندگان مومنش، بلکه بر همه مخلوقاتش برتری داد، و جد ما را به تنزیل و تاویل و راست گویی و مناجات با جبرئیل امین مخصوص گردانید. و ما را از بهترین کاسنی که خداوند جلیل آنها را برگزیده قرار داد، و ما را بر همه خلق برتری داد.

سپس حسین^{"علیه السلام"} گفت: و اما یا امیرالمومنین! آنچه را که فرمودید قطعا شما در آن صادق و امین هستید!
پیامبر^{"صلی الله علیه و آله و سلم"} فرمود: ای فرزندم تو هم فضائلت را بیان کن!

پس حسین^{"علیه السلام"} گفت: ای پدرم، من حسین فرزند علی بن ابیطالب هستم و مادرم فاطمه زهرا سرور بانوان دو عالم است و جد من محمد مصطفی^{"صلی الله علیه و آله و سلم"} سرور همه فرزندان آدم است و هیچ شکی در این نیست!

ای علی! مادرم نزد خداوند و نزد همه مردم برتر از مادر توست، و جد من نزد خداوند و نزد همه مردم بهتر و با فضیلت تر از جد تو است. و من در گهواره بودم که جبرئیل با من سخن می گفت، و اسرافیل با من ملاقات می نمود!

ای علی! تو نزد خدا برتر از من هستی، ولی من از نظر پدران و مادران و اجداد از تو پرافتخارترم.

سپس حسین^{"علیه السلام"} پدرش را در آغوش گرفت و شروع به بوسیدن او کرد، و علی^{"علیه السلام"} (نیز) با بوسیدن حسین بن علی بن ابیطالب^{"علیهما السلام"}  او را مورد عنایت قرار داد، در حالی که می گفت:

ای ابا عبدالله! خداوند به شرف، فخر، علم و حلم تو بیافزاید، و خداوند تعالی ظلم کنندگان به تو را لعنت کند! سپس حسین^{"علیه السلام"} به سوی پیامبر^{"صلی الله علیه و آله و سلم"} بازگشت.

1.     «و اعتصموا بحبل الله جمیعا» سوره آل عمران/103

2.     «بل عباد مکرمون لا یسبقونه بالقول و هم بامره یعلمون» سوره انبیا/27-26

3.   «ثم لتسئلن یومئذ عن النعیم» سوره تکاثر/8

4.    «ألیوم أکملت لکم دینکم و أتممت علیکم نعمتی و رضیت لکم الاسلام دینا» سوره مائده/3

5.   «و قفوهم إنهم مسؤولون» سوره صافات/24

6.    «سأل سائل بعذاب واقع للکافرین لیس له دافع» سوره معارج/2-1

منبع: فضائل ابن شاذان: 83