غروب آخر صفر می مونم از تموم شدن صفر خوشحال باشم یا ناراحت.
صفر برام مظهر غم و سنگینی و نحوسته، اما شروع ربیع هم برام تداعی در و دیوار و آتیشه.
به خاطر همینه که با وجود این که بعد 2 ماه لباس مشکیمو کنار میذارم، اما دلچرکینم.
به خاطر هیمنه با این که ربیع باید ماه شادی باشه دلم غم داره.
و این جاست که "بنی امیه برای ما عید نگذاشتند" را درک می کنم.