یکی از نکاتی که چند ماهی هست بهش پی بردم و بعد توی کتاب "برتری خفیف" توضیحشو خوندم اثر زمان دادن برای رسیدن به اهدافه.
من همیشه وقتی برای یک ماه برنامه ریزی می کردم یه هفته قبل از پایان ماه، وقتی برنامه ریزی ماه بعد رو می نوشتم برنامه ریزی قبلی رو از روی یخچال برمی داشتم و شروع می کردم به انجام برنامه های برنامه ریزی جدید. اما الان چند ماهی هست که تا روز آخر برنامه رو برنمی دارم. حتی گاهی برنامه ریزی ماه بعد رو میذارم برای یکی دو روز آخر تا دقیق بدونم چه کارایی خط نخورده باقی می مونه. و اثر اون یه هفته پایانی گاهی از اون سه هفته قبل بیشتر بود.
توی کتاب "برتری خفیف" در ضرورت تعیین مهلت پایانی برای رسیدن به اهداف نوشته بود: %80 کارها در %20 پایانی زمان تعیین شده انجام میشن.
و من به عینه این مورد رو تو این چند وقت دیدم.
