سلام سلام سلام

احوال دوستان گرامی، خاموشان متعالی

ما همچنان مشغول شازده پسرمان هستیم. دکتر گفته حساسیته. هر چه هست کم کم داره ما رو کچل می کنه. هر چند شازده پسرمان به شخصه وروجکی است که به تنهایی قابلیت کچل کردن رو داره.

امروز اولین تشریف فرماییشون رو به آشپزخونه کردن.

تمام تلاشش رو هم داره می کنه از اولین پله خونه مامان اینا بره بالا و البته دستش رو به مبل و میز بگیره و وایسه ولی تا این لحظه موفق نبوده.

کلا از همه چی بالا میره. دیروز نشونده بودیمش رو مبل، اومدم دیدم از دسته مبل بالا رفته. خدا رحم کنه دیگه!

سید کوچک ما از هرگونه تاتی کردن و راه بردن هم به شدت استقبال می کنه.

اگه یه وقت دیدید من محو شدم بدونید این شازده دیگه وقتی برای نت اومدن برای ما نذاشته.

دیگه دیگه؟!!

فعلا هیچی!

راستی داییم کمی تا ذره ای بهتر شدن. میشه براشون دعا بفرمایید تا سریع تر شفایشان را بگیرند؟!


پ.ن:

هاجر جان میل کردن جدا برام دشواره. اگه آدرس وبلاگ بدی بهم راحت تر می تونم جوابت رو بدم. با عرض پوزش