هیچ وقت نتونستم قلمبه سلمبه حرف بزنم یا بنویسم. همیشه از ساده ترین کلمات استفاده کردم. حالا دارم یه کتاب می خونم که مطالب رو با لحنی ادبی و به نظرم ثقیل بیان می کنه. خیلی زیبا نوشته ولی به نظرم خیلی ساده تر هم می شد بیانشون کرد. حیف که کلی مطلب ناب داره که من جای دیگه ای سراغی ندارم ازشون وگرنه عمرا انقدر به خودم سختی میدادم.

چند تا کتاب دیگه هم در نوبت دارم که از این دستن و به خاطر همین سختی نوشتاریشون هی خوندنشون رو عقب میندازم